خودسازی و دگرسازی در اسلام ناب

معمولا در تربیت دو پارادایم مشاهده میشود .یک پارادایم، تربیت درون گراست که توجه و ارتباطی با اجتماع ندارد و به خودسازی شخصی و عرفانی می پردازد ، و رشد شخصی را دنبال میکند.
اما در فضای دیگر وقتی به مکتب حضرت امام و مقام معظم رهبری می نگریم ، از همان ابتدا خودسازی با دگرسازی گره خورده است.

به همین جهت ، بطور تفصیلی میخواهیم بدانیم:
1.بین خودسازی و دگرسازی در مکتب امامین انقلاب با سایر مکاتب چه تفاوتی وجود د ارد؟
2.آیا در مکتب امام،تربیت اجتماعی پس از خودسازی است یا مومن همواره تکلیف تربیت غیر دارد؟
3.پیامدهای عدم پرداختن به موضوع دگرسازی در تربیت ؟