آنچه مادر در رابطه رفتار خود با همسر دارد درسی است برای دخترش.اینکه زن به شوهرش تا چه حد صداقت داشته باشد،در پشت سر و در غیبت شوهر چگونه بنفع او و یا علیه او موضع بگیرد،از کارش و برنامه اش تا چه حد اظهار رضایت و یا ابزار نفرت کند برای دخترش درس هائی است. مادری که می کوشد رابطه خود را با همسر رابطه انسانی یا غیرانسانی بسازد،در برابر او بد دهن و یا دارای زبان لین باشد،در حفظ حرمتش بکوشد و یا او را موجودی بیعرضه قلمداد کند،در برابر خشمش موضع آرامش و یا موضع درگیری و نزاع بگیرد همه برای دخترش درس است.همچنین نوع روابطی که بین زن و شوهر مطرح است ممکن است گاهی آنچنان گستاخانه و بی پروا باشد که بد آموزی هائی برای فرزندان ایجاد کند یا بر عکس آنچنان اندیشیده و از روی حساب باشد که خفته ها هرگز بیدار نگردند.شوخی ها،رمزگوئی ها،بی پروائی ها ظاهرا در حضور کودک چنان انجام می شود که از آن سر در نمی آورد در حالیکه واقع و نفس امر خلاف آن است،بچه ها حتی از کنایه گوئی های والدین سر در می آورند و رفتارهایشان را تقلید می کنند.